بر خلاف گذشته، کشور ما ایران تقریبا می‌تواند تمامی پارچه‌های موجود در صنعت نساجی را تولید نماید. بخشی از این پارچه‌ها بومی خود ایران میباشد. بخشی صدها سال از حضورشان در ایران می‌گذرد و برخی چندسالی است که در بازار ایران به چشم می‌خورند. پس از این که تولید کنندگان داخلی متوجه اقبال مردم نسبت به پارچه‌های خارجی شدند، برای اینکه از قافله رقابت با تولید کنندگان خارجی عقب نیفتند، با تجهیز کارخانجات خود به پیشرفته‌ترین دستگاه‌ها توانستند خیلی زود با حفظ کیفیت نمونه خارجی، هر پارچه‌ای را تولید نمایند. در این مقاله قصد ما این است که خواننده را با انواع پارچه ایرانی آشنا نماییم.
پارچه چیت
سبکی و خنکی این نوع پارچه به دلیل کم تراکم بودن بافت آن، سبب شده که مناسب برای دوخت لباس‌های راحتی هم برای مردان و هم برای زنان باشد.
پارچه متقال
تراکم زیاد و سنگینی آن باعث شده که این پارچه برای لباس مناسب نباشد. پارچه متقال تنوع رنگی ندارد و فقط در دو رنگ سفید و شیری تولید می‌شود. مناسب برای روبالشی و ملحفه.
پارچه چلوار
تراکم پایین در بافت، آن را سبک و خنک کرده است. پارچه چلوار در طیف گسترده‌ای کاربرد دارد. از البسه (لباس راحتی، زیر شلواری و …) تا روبالشی و ملحفه را پوشش می‌دهد.
پارچه کتان
این پارچه را در بازار در ضخامت‌های مختلف می‌توان یافت. نوع نازک آن مناسب برای فصل تابستان است. پارچه برزنت ضخیم‌ترین نوع کتان است. از معایب پارچه کتان می‌توان چروک شدن، خشکی پارچه و عدم رنگ پذیری عنوان کرد. پارچه کتان به دلیل خصوصیت خاصی که دارد، باید قبل از دوخت مورد شستشو قرار گیرد.
پارچه مخمل نخی راه راه
از جنس پنبه و یا ابریشم است که باعث دوام آن شده است.
پارچه ململ
این پارچه فقط در یک رنگ سفید موجود است. لطافت و نرمی آن نیز بسیار زیاد است.
پارچه کریشه
در انواع پارچه ایرانی به لحاظ ظاهر، پارچه کریشه شباهت زیادی به پارچه‌های نخی دارد. جنس پارچه کریشه از نخ و یا الیاف مصنوعی مانند پلی استر است. در دسته پارچه‌های مناسب برای تابستان قرار می‌گیرد و پارچه خنکی محسوب می‌شود. پارچه کریشه بسته به طراحی‌اش می‌تواند در انواع لباس‌های مجلسی، راحتی، مانتو، سارافون و … به کار رود.
یکی از مزیت‌های پارچه کریشه نازک بودن آن است، اما نه به گونه‌ای که برای پوشش مناسب بدن نیاز به آستر داشته باشد، همچنین تنوع در طراحی دیگر مزیت آن است.
پارچه آغبانو
یکی از بهترین گزینه‌ها در میان انواع پارچه ایرانی برای دوخت چادر، شال و چارقد است. جنس این پارچه پنبه میباشد و بسیار نازک است.
پارچه دبیت
اگر لباس اقوام بختیاری را دیده باشید، حتما پارچه دبیت را هم دیده‌اید. از این پارچه برای دوخت شلوار بختیاری‌ها استفاده می‌شود. دوام، ضخامت زیاد و ثبات در رنگ از ویژگی‌های پارچه دبیت است که آن را برای استفاده به عنوان آستر لباس مناسب کرده است. در میان انواع پارچه ایرانی، دبیت از قدمت قابل توجهی برخوردار است.
ماهوت
جنس آن از پشم است، به همین دلیل سطح پارچه ماهوت پرزدار و براق بوده و ضخامت قابل توجهی دارد.
این پارچه مناسب برای انواع لباس مردانه و زنانه است. دستگاه چهاروردی، دستگاهی است که با آن پارچه ماهوت بافته می‌شود.
پارچه ابریشم
در میان انواع پارچه ایرانی، به لحاظ قیمت بسیار گران است.
دوام کمتری نسبت به پارچه‌های بافته شده با ابریشم مصنوعی دارد.
ابریشم طبیعی را نباید با آب شست. توصیه می‌شود برای شستشوی این پارچه به خشکشویی مراجعه شود.
پارچه ابریشم به دلیل رنگ پذیری بالایی که دارد، در رنگ‌های مختلف به بازار عرضه می‌شود.
پارچه‌هایی که در بالا به معرفی آنها پرداخته شد، فقط بخشی از بی‌شمار پارچه‌هایی است که در ایران تولید می‌شود.
